Özel yaşamımızda sıkıştığımız, bunaldığımız zamanlarda yol gösteren, bize sırdaş olan ve söyledikleriyle rahatlatan kişiler bulunur genelde. Hepimizin vardır bir akıl hocası. Peki ya iş yaşamımızda da olsalar? Ne harika olurdu değil mi? İnsan Kaynakları Yöneticisi Nilüfer Özemir Soysal, iyi yöneticilerin en önemli özelliğini “iyi bir yol arkadaşı olmak” olarak gösteriyor.
İlk iş günümüzde, çok sıkıştığımız bir projede, iş arkadaşlarımızla yaşadığımız bir tartışmada, evli-uykulu-çocuklu zamanlarımızda yanımızda derdimizi anlatabileceğimiz ve bizi anlayan birilerinin olmasını bekleriz. İster koçluk ya da mentorluk, ister rehberlik ya da farklı bir ifadeyle nitelendirelim günümüzde iyi yöneticilerde olmazsa olmaz özelliklerden biri, çalışan için iyi bir yol arkadaşı olmak. Uzun tanımlara, kitabi bilgilere girmeden “Abla, abi, yol gösterici” diye özetleyebileceğimiz bir olgu aslında ihtiyaç duyulan.
Yöneticilerden daha üstün becerilere sahip olmaları bekleniyor
Tıpkı iş yaşamında olduğu gibi o kadar hızlı değişiyor ki her şey… Kurumlar için değişim, bir seçim olmaktan çoktan çıktı ve bunu yönetebilmek adına da daha üstün becerilere sahip yöneticiler gerekiyor. İyi yöneticilerde diğer yönetsel becerilerin yanı sıra mutlaka eleştiriye açıklık, sinerji yaratabilme, birlikte çalıştıklarına yol gösterici olabilme gibi özellikler gerekiyor.
Yöneticiler çalışanlarına nasıl davranmalı?
Kurumda uygulanan bir performans değerlendirme sistemi olsun ya da olmasın yöneticiler yol arkadaşlığını kullanmalı. Kurumların hedeflerine ulaşmak için çizdikleri yolda çalışanların bu hedefleri içselleştirilip -bir olma, takımın üyesi olarak hissetmesi için yöneticilerin desteği şart. Yöneticiler öncelikle güven ortamı yaratmalı, gerçekten ama gerçekten dinlemeli, çalışanlarıyla bir araya gelip mevcut durumu ve beklentileri anlamaya çalışmalı, çözümler üretmeli, gelişim fırsatları yaratmalı, doğru cevapları bulabilmek için yol göstermeli, ilham vermeli, izlemeli, geri bildirim vermeli.
Kendine destek olunduğunu hisseden çalışanın iş tatmininin ve kurumsal bağlılığının artması, performansının ve iş sonuçlarının düşük olmasına neden olan sorunların iyileşmesini beklemek fazla olmamalı bu durumda. Yöneticiler yol arkadaşlığını angarya olarak değil, aynı zamanda kendi gelişimleri için de bir fırsat olarak değerlendirmeli. Bir bakış açısı belki de.
İK, yönetici işe alım ve terfilerinde doğru karar vermeli
Yöneticilerden beklentiler artarken İnsan Kaynaklarının da işe alımda ve terfilerde doğru kişileri yönetici olarak değerlendirmelerinin önemi artıyor. Yönetici olacak kişilerin yol arkadaşlığı için ihtiyaç duyacakları yeni becerileri edinebilmeleri, mevcut becerilerini geliştirebilmeleri için de mevcut sistem tarafından desteklenmesi gerekiyor elbette.
Yorum yapmak ister misin?