Çıkma, yapıların veya mimari tasarımların bir kısmının ana gövdeden dışarıya doğru uzanması anlamına gelir. Bu tasarım unsuru, hem estetik değer katmak hem de kullanım alanını genişletmek amacıyla kullanılabilir.
Çıkma, tarihte pek çok uygarlık tarafından farklı şekillerde uygulanmıştır. Osmanlı mimarisinde sıklıkla görülen "cumba" örneği, çıkmanın geleneksel bir uygulamasıdır. Günümüzde çıkma, modern mimaride sıkça kullanılmakta ve yapıların estetik değerini artırırken, iç mekanda daha fazla kullanım alanı sunmakta. Ayrıca, gölgelik sağlama veya manzara için öncelikli bir bakış açısı yaratma gibi işlevleri de bulunabilir. Çıkmalar, farklı malzemeler kullanılarak ve çeşitli geometrik şekillerde tasarlanabildiğinden, mimarlara yaratıcı esneklik sağlar.
Çıkma, modern inşaat süreçlerinde önemli bir rol oynar çünkü yerden tasarruf ederken yapıların daha fonksiyonel ve estetik olmasına katkı sağlar. Çıkmalar sayesinde binanın cephesinde hareketlilik ve derinlik yaratılır, bu da binayı daha dikkat çekici hale getirir. Ayrıca, çıkma yönteminin doğru şekilde uygulanması, enerji verimliliğini artırarak, ısı yalıtımı ve güneş kontrolü gibi faydalar sağlayabilir. Çıkma, sürdürülebilir mimarlık anlayışının bir parçası olarak da görülebilir.
Modern bir konut projesi tasarlanırken, mimar, oturma odasının bir çıkma ile genişletilmesini önerir. Bu çıkma, hem oturma alanını genişletir hem de altındaki alanı bahçede gölgelik olarak kullanılabilir hale getirir. Bu tasarım, müşteri için hem estetik açıdan hoş bir görüntü sunar hem de pratik bir kullanım avantajı sağlar. Bu örnekte çıkma, sürdürülebilirlik ve kullanıcı konforu açısından projeye değer katar.